otuz beş'i beklerken'de de bahsedilen gün

(dipnot: diğer sayfayı çekmedim ama,devamında sonraki yıllarda şişelerin masadan birisine emanet edildiği ve bu geleneğin - başlığın ilk yazısında belirtildiği gibi - Turgut Uyar'ın vefatına kadar devam ettiği belirtilmiş.)